Blog

Senat zakończył właśnie prace nad nowelizacją ustawy o VAT. Nowe przepisy mają obowiązywać od 1 stycznia 2025 r. i zakładają, że będąc zarejestrowanym przedsiębiorcą podmiotowo zwolnionym z VAT w Polsce, skorzystamy również ze zwolnienia z VAT w innych krajach UE, pod warunkiem powiadomienia naczeln

Ułatwienia dla małych przedsiębiorców

Jak uzasadnia Ministerstwo Finansów, zmiany w ustawie o VAT mają za zadanie ułatwić małym przedsiębiorcom prowadzenie transgranicznej działalności gospodarczej, ograniczyć biurokrację i znacząco zredukować koszty. Spełniając określone warunki, nie będzie już konieczności rejestracji dla VAT w innym państwie członkowskim. W obowiązującym ustroju prawnym często mamy do czynienia z sytuacją, że podatnik musi się zarejestrować w innym państwie na potrzeby tylko jednej transakcji. Zaproponowane zmiany w przepisach umożliwią więc korzystanie ze zwolnienia VAT w Polsce małym przedsiębiorstwom mającym siedzibę działalności gospodarczej w innym państwie członkowskim UE, a zarejestrowani polscy mali przedsiębiorcy będą mogli korzystać ze zwolnienia z VAT w innych państwach członkowskich UE. Słowo „zarejestrowani” ma tutaj kluczowe znaczenie, ponieważ powszechną praktyką wśród polskich podatników korzystających ze zwolnienia podmiotowego z VAT jest brak rejestracji jako podatnicy VAT zwolnieni, co będzie musiało ulec zmianie.

Wystarczy rejestracja w Polsce

Aby skorzystać ze zwolnienia z VAT w innym państwie UE, wystarczy, że polski przedsiębiorca zarejestruje się do VAT w Polsce i poinformuje swój urząd o zamiarze skorzystania ze zwolnienia również w innym niż Polska kraju unijnym, czyli dokona tzw. uprzedniego powiadomienia oraz będzie składał kwartalnie informację o obrotach osiąganych w każdym państwie członkowskim UE. Zarejestrowany zwolniony polski podatnik nie będzie miał obowiązku wysyłania powiadomienia do administracji podatkowej innego kraju członkowskiego UE, na terenie którego będzie również prowadził działalność. Zakres tzw. uprzedniego powiadomienia będzie można łatwo modyfikować, dodając lub usuwając inne kraje. Będzie musiał jednak pamiętać o limitach, zarówno unijnym, jak i tych obowiązujących w poszczególnych państwach członkowskich.

Dwa limity: unijny i krajowy

Podatnik chcący skorzystać ze zwolnienia w innym państwie członkowskim UE, jeśli nie posiada siedziby działalności gospodarczej w tym kraju, będzie zobowiązany – poza limitem obowiązującym do zwolnienia w danym kraju – do przestrzegania również ogólnego limitu unijnego wynoszącego 100 tys. euro. Przekroczenie któregokolwiek z tych dwóch limitów, obowiązującego dla danego kraju i unijnego, będzie skutkować utratą prawa do korzystania ze zwolnienia VAT we wszystkich krajach unijnych. Warto podkreślić, że roczny limit 100 tys. euro dotyczy całokształtu działalności danego podatnika, czyli nie wyłącza wartości jego sprzedaży krajowej. To oznacza, że polski podatnik prowadzący działalność w różnych krajach członkowskich straci prawo do zwolnienia we wszystkich tych krajach, jeśli jego łączny obrót na terytorium Unii Europejskiej, wliczając działalność w Polsce, przekroczy limit 100 tys. euro.

Zwolnienie podmiotowe w Polsce bez zmian

Przypomnijmy, zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwolnienie podmiotowe w zakresie podatku VAT przysługuje podatnikom, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł (do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku). Dla firm rozpoczynających działalność limit 200 000 zł jest liczony proporcjonalnie do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w trakcie roku (art. 113 ust. 9 ustawy o VAT). Niestety, mimo zapowiadanych wcześniej zmian, limit ten nie zostanie podniesiony do 240 tys.

Zmiany w opodatkowaniu imprez zdalnych

Nowelizacja ustawy o VAT przewiduje także zmiany częściowo dostosowujące przepisy o VAT do warunków gospodarki cyfrowej. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, miejscem świadczenia usług w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji, rozrywki oraz podobnych usług, takich jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych do tych usług, jest miejsce, w którym ta działalność faktycznie jest wykonywana. Od 1 stycznia 2025 r., w przypadku gdy będą to usługi zdalne, miejsca opodatkowania tych usług ma następować na zasadach ogólnych, czyli opodatkowanie nastąpi w miejscu siedziby lub w miejscu zamieszkania usługobiorcy.

źródło: mddp-outsourcing.pl